Life seeds: Vertragingsmechanisme zaad

Elke soort heeft een mechanisme voor het uitstellen van kieming tot na het zaad is verspreid.

Dit mechanisme is erg belangrijk: Zonder dergelijke mechanismen, kunnen zaden ontkiemen in de capsule of vrucht en worden dan nooit verspreid. De uitdaging in het ontkiemen van zaden is het overwinnen van deze vertraging mechanismen. Bij het overgrote deel van alle zaad soorten is het mechanisme chemisch, bij een klein aantal zaden is het fysisch. Ongeveer 50% van planten uit gematigde klimaatzones gebruiken een vertraging mechanisme dat wordt vernietigd door droging. De lengte van de tijd die nodig is voor het drogen is afhankelijk van de soort, de temperatuur en de relatieve vochtigheid.

Algemene misvatting:
Alle zaden zullen ontkiemen wanneer ze worden blootgesteld aan warmte en vocht. De gangbare praktijk van dergelijke zaden te bestempelen als "onmiddellijke kiemers" verdoezelt het feit dat een droogtijd nodig is voordat het zaad zal ontkiemen.

De meeste soorten hebben ten minste twee vertraging mechanismen, één onder de vorm van een chemische tijd.

De meeste zaden hebben een inductie periode van één tot elf weken na bevochtiging en voor kieming begint.

Het is gebruikelijk dat het vertraging mechanisme vernietigd wordt bij een bepaalde temperatuur gevolgd door kiemen bij een andere temperatuur.

Sommige soorten hebben meerdere vertragingsmechanismen die moeten worden vernietigd onder verschillende omstandigheden van temperatuur en tijd en in volgorde.

Sommige soorten kiemen onder voorwaarde van schommelende temperaturen. 

Dergelijke zaden worden geprogrammeerd om te ontkiemen in de herfst of voorjaar wanneer de dagelijkse temperaturen op grote schaal schommelen.

Licht is een belangrijke variabele en is een vereiste voor ontkieming in sommige soorten.

De eis van het licht voor de kieming is kenmerkend voor planten in moerassen en bossen waar de beschikbaarheid van licht een groter probleem is dan de beschikbaarheid van water. De eis van het licht om te kiemen kan vaak (maar niet altijd) vervangen worden door de behandeling van de zaden met gibberelic zuur.

ZADEN in vruchten hebben vaak chemische remmers in het vlees van de vrucht die de kiemkracht blokeert en moeten worden verwijderd door de zaden te wassen voordat het kiemen zal plaatsvinden.

Meestal zijn deze chemische remmers in water oplosbaar, zodat het weken in water gedurende een dag of zeven, met regelmatige water verversing, voldoende is voor de opheffing ervan.

Leden van dezelfde familie, het zelfde geslacht, en zelfs nauw verwante soorten kunnen verschillende mechanismen voor het uitstellen van de kiemkracht bezitten.

Sommige soorten kiemen in twee stappen. In de eerste stap verschijnt de kiemwortel, en een kleine bol of knol met wortels wordt gevormd. In de tweede stap wordt een fotosynthese blad of bladeren gevormd. Het concept van twee stappen kieming moet niet worden verward met epigeal en hypogeal kiemkracht. Epigeal (fotosynthese zaadlobben) en hypogeal (afgebroken zaadlobben) kan een stap of twee stappen kiemers worden.

Bronvermelding:
Deno, Norman C. "(B) Principles." Seed Germination, Theory and Practische. 2nd ed. Vol. 1. N.p.: Pennsylvania State University, 1993. N. pag. Nal Digital Repository. United States Departement of Agriculture, National Agriculture Libary. Web. 3 Mar. 2011. http://ddr.nal.usda.gov/dspace/handle/10113/41278